Het is warm in de hivemind : gedichten

Het is warm in de hivemind : gedichten
Besprekingen
Tegen een regime van verstaanbaarheid
Debutant Maxime Garcia Diaz schreef een verrassende bundel vol URL's, emoticons en hashtags. De gedichten zijn collages waarin poëtische elementen botsen met online cultuur.
Misschien volgde u hun poëzie al toen ze debuteerden: Lieke Marsman ( Wat ik mijzelf graag voorhoud, 2010), Charlotte Van den Broeck ( Kameleon, 2015), Marieke Lucas Rijneveld ( Kalfsvlies, 2015) en Vicky Francken ( Röntgenfotomodel, 2017). Ze waren nieuwe stemmen met een zeer geslaagde gedichtenbundel, maar in de poëziewereld was niemand verbaasd door de zegetochten die ze maakten. Al voor hun debuut hadden ze zich onderscheiden met publicaties in tijdschriften met een goede reputatie, en het zou een kwestie van tijd zijn tot een prestigieuze uitgeverij ze wist te strikken.
Nu is er het debuut van die andere jonge dichter om wie de poëziewereld niet heen kan: Maxime Garcia Diaz. Toch heeft het iets verrassends dat juist zij haar Het is warm in de hivemind bij het chique De Bezige Bij publiceert. Als Garcia Diaz zich de afgelopen jaren namelijk ergens mee onderscheiden heeft, dan zijn het wel haar manifestaties búiten het papier. In 2019 won ze het…Lees verder
Spokend spiegel-beeld
Maxime Garcia Diaz stelt prangende vragen bij en over het leven online.
Ik had de bundel van Maxime Garcia Diaz nog niet opengeslagen of ik dwaalde al over het internet, op zoek naar wat hivemind nu precies was. Via fascinerende omwegen bracht Google me naar een betekenis: collectief bewustzijn of collectieve intelligentie. Het zou niet de enige keer zijn dat ik tijdens het lezen van Het is warm in de hivemind overstapte naar de digitale wereld en terug.
Want in het debuut van Maxime Garcia Diaz - ze won in 2019 het NK Poetry Slam - is de grens tussen reëel en virtueel nauwelijks nog bestaand. Het is een bundel die het leven met en op het internet exploreert en bekritiseert. Garcia Diaz is van 1993. Iets ouder, maar niet veel, dan 'floor wolkenfeldt' uit een van gedichten, die 'nog nooit een beeldscherm gezien [heeft]/ dat niet reageerde op haar aanraking'.
Je kunt floor wolkenfeldt zien als de cloud ('not made of mud'), waar ook de dichter mee opgroeide - en met haar een hele generatie - in een tijd waarin 'informatie haar lichaam v…Lees verder