Het motto van dit stripdrieluik vat alles mooi samen: 'It’s easy to get lost as a teenager when there’s nowhere to go'. Daar hebben de personages in dit boek allemaal last van. Het uitgangspunt is telkens relatief eenvoudig (een saai feestje, een bloedhete dag en 's avonds een vervallen pretpark betreden) maar door de sfeer die de makers oproepen, mede door hun onaffe potloodtekeningen (afgedrukt in donkerblauw), wordt elke episode een avontuur. De personages maken allemaal een ietwat besluiteloze indruk, zijn melancholisch en wanhopig op zoek naar afleiding. Voeg daaraan toe dat er eigenlijk niets te doen is in het saaie, Belgische dorpje waar telkens dezelfde freak terugkeert die denkt dat aliens hem hebben ontvoerd en je hebt stof voor een existentialistische beeldroman, die doet denken aan Charles Burns' klassieker 'The Black Hole'. 'Wolven' is een bijzonder stripboek dat na lezing blijft rondspoken in je hoofd en dat je dan snel nog een keer leest.